Kyōshi no hanashi

Sewaktu kita dibangku sekolah dulu. kita sering diajar bukan sahaja dari segi akedemik malahan sahsiah dan bermacam-macam lagi kemahiran hidup untuk hari muka kita. sudah sememangnya guru lah perintis setiap kejayaan kita. semestilah guru pembimbing kita untuk hidup. entry kali ini, khas untuk Cikgu khairuddin Abu Nawas. beliau merupakan guru yang amat aku hormati. beliau tak macam guru lain yang pernah mengajar aku. beliau sangat memberi impak besar dalam hidup aku. ketika di SMK Seri Pinang dulu. Although, orang anggap sekolah itu bermasalah, lemah dari segi akedemik mahupun disiplin. tetapi beliau tidak pernah menganggap pelajar2nya begitu. beliau sangat adil dan saksama dalam melayan pelajarnya. Beliau mengajar Bahasa Inggeris, Sewaktu aku Form 3 dahulu, cara mengajar beliau cukup berkesan walaupun terkadang lari dari syllabus tapi teknik beliau dengan cara mengulang dan tidak memaksa sangat aku kagumi. pernah dahulu aku dapat markah 39/40 tapi still kena ketuk ketampi dekat tengah dataran. haha. tetapi beramai2 la. sangat fun. menaikkan confident kita. tak pernah la aku cakap buruk dekat beliau. sememangnya beliau memang legend disisi kami. sempena hari raya ini, ku berharap agar beliau cepat sembuh dari sakit yang beliau hadapi inshallah,

btw. all the best to other. semoga korang2 berjaya dalam hidup dan ukhuwah kita persahabatan kita berkekalan hingga ke akhir hayat. =DD